"twINTERVIEW"

Tijdens de krokusvakantie ontmoette ik Anneleen Bradt op het strand van Blankenberge. Een bijzondere, energieke, optimistische en humoristische vrouw. Haar leven verliep niet altijd even rooskleurig, maar Anneleen heeft geleerd om te surfen, zelfs op sterke golven. Momenteel zit ze in een scheiding en woont ze al bijna 6 maanden alleen. Ik werd geïnspireerd door haar manier van zijn, leven en praten. Ze leek wel een tweelingzus voor mij. Ik maakte dan ook van de gelegenheid gebruik om haar te twinterviewen (*). (*)twin=tweeling

Anneleen, hoe voelt het voor jou om als vrijgezel door het leven te gaan?

Dubbel.

Enerzijds heel fijn. Ik kan gaan en staan waar ik wil en ik voel me zo vrij als een vogel. Ik hou ervan om voluit te leven, te genieten en mijn goesting met goesting te doen.

Anderzijds hunker ik enorm naar een babbel, affectie en een knuffel. Ik word heel goed omringd en heb heel veel mensen die me graag zien, maar als het puntje bij het paaltje komt, ben je wel helemaal alleen. Ik heb me deze krokusvakantie vaak alleen en verdrietig gevoeld, in die zin dat veel van mijn vrienden, collega's, familieleden hun eigen leven, gezin, werk en hobby's hebben en dus ook al plannen maakten of hadden deze vakantie. Dat is volkomen normaal en zeker te begrijpen, maar als vrijgezel is dat hard en confronterend. De enige persoon die er steeds is, ben ikzelf. Ik kijk er bijvoorbeeld niet naar uit om mijn verjaardag binnenkort alleen te vieren, maar ook hier zal de positieve Anneleen er wel een mouw aan passen om niet alleen te moeten zijn. Het is ook hard om alles alleen te moeten regelen. En zeker bij zaken waar je geen kaas van gegeten hebt. Een douchekop die stuk is, computerproblemen, de tuin onderhouden, een fietsband oppompen, ... . Gelukkig ben ik assertief genoeg en vraag ik veel om hulp. Bovendien ben ik ook trots op mezelf als ik weer iets nieuws geleerd heb of kan.

Ben je al klaar voor een nieuwe relatie?

Goh, laat ons zeggen dat ik momenteel heel blij ben om tijd voor mezelf te nemen en goed te ontdekken wie ik ben, wat ik wil en hoe ik het zie. Voor mij voelt het niet ok om na een relatie van 15 jaar direct in een nieuwe relatie te stappen. Daarom heb ik besloten om tijdens de paasvakantie alleen naar Zuid-Afrika te reizen. Ik heb daar mijn hart verloren en voel dat ik die reis alleen moet maken. Een nieuwe start, een nieuw begin, een tijd volkomen naar mijn zin. Of mijn toekomst er nadien uitziet met of zonder partner weet ik nog niet en zie ik wel. Het leven is geen zoektocht, maar een vindtocht en ik ben ervan overtuigd dat er wel een man mijn pad zal kruisen als de tijd er rijp voor is. 

Hoe zou je, je toekomstige nieuwe relatie omschrijven? Waar verlang je naar?

Ik verlang naar een open, liefdevolle en onvoorwaardelijke relatie.

Onvoorwaardelijk? Wat bedoel je hiermee? Is niet elke relatie onvoorwaardelijk?

Dat zou mooi zijn, mocht elke relatie onvoorwaardelijk zijn, maar jammer genoeg is dat niet zo. Ik zie en hoor in mijn omgeving en praktijk heel vaak signalen, opmerkingen van voorwaardelijke relaties. Heel vaak worden de relaties gestuurd op voorwaarden. "Pas op....", "Eerst...", " Ik wil niet dat je...", "Als...dan...", "Neen, geen sprake van...", "Toch...", "Maar...", ...

In een voorwaardelijke relatie kan je partner zichzelf niet zijn en heeft hij/zij schrik voor de reactie van de partner. Hij of zij moet binnen de lijntjes kleuren, want anders.... Ik verlang naar het tegenovergestelde. Een onvoorwaardelijke, open en liefdevolle relatie, waarbij zowel ik als mijn toekomstige partner zichzelf kan en mag zijn, zonder angst, zonder voorwaarden, zonder al te veel regels en met een open, liefdevolle communicatie. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je beiden op die manier in een relatie staat en de persoon graag ziet om wie hij/zij is en wat hij/zij doet, dat er veel minder sprake zal zijn van bedrog, want waarschijnlijk wil je dan het spannende niet gaan opzoeken. Je bent ook bepaalde stukjes van jezelf niet kwijt, want je mag en kan gewoon jezelf zijn bij die partner. Hoe zalig is dat?! Je kan het vergelijken met de liefde van een huisdier. Die liefde is sowieso onvoorwaardelijk. Je mag nog zo hard staan schreeuwen tegen je hond. Hij/zij zal altijd terugkomen en je liefhebben.

Bedoel je dan met een open relatie meerdere partners?

Neen, absoluut niet. Ik wil momenteel mijn toekomstige partner niet delen, maar ik wil een relatie die me energie geeft en geen energie vraagt door rekening te moeten houden met de voorwaarden van mijn toekomstige partner. Ik wil een partner die me naar een hoger level brengt, die open communiceert, die er voor me is en onvoorwaardelijk steunt in wie ik ben en in wat ik doe, maar zonder mijn last op zijn schouders te willen dragen. Ik zal een gezond evenwicht voorzien tussen me-time en we-time en ook omgekeerd zal ik zo handelen naar mijn toekomstige partner.

Mooi, Anneleen. Maar denk je niet dat ook dergelijke relatie veel energie van je kan vragen? Is zo een relatie feilloos?

Dat weet ik niet. Ik weet wel dat liefde een werkwoord is en niet elke crisis betekent het einde van je relatie, want elke relatie heeft zijn ups en downs. Zolang de intentie van beide partners aanwezig is om je relatie alle liefde en respect te geven, zal dit als positief ervaren worden. Het is maar als je relatie langdurig onder spanning komt te staan dat een bagatel snel kan uitdraaien tot een ruzie. Een open communicatie is hier zeer belangrijk. Zowel naar jezelf als naar je partner toe. Ook hier is die onvoorwaardelijke liefde super belangrijk. Geef je liefde aan je partner om liefde, erkenning, bevestiging,... terug te krijgen? Of geef je liefde aan je partner vanuit veel eigenliefde van jezelf voor de ander zonder voorwaarden? Kan en mag je jezelf zijn in je relatie? Kan je open communiceren? Zitten jullie nog op hetzelfde spoor? Is er een gezond evenwicht tussen me-time en we-time? Dit zijn allemaal belangrijke vragen waar je volgens mij rekening mee kan houden bij een eventuele dip/ beslissing in je relatie.

Ok, maar wat als de ander jouw verwachtingen niet (meer) invult? Is er dan nog steeds sprake van graag zien?

Hierbij is het zeer belangrijk om goed te voelen of het nog klopt voor jou of niet. Je gevoel / hart klopt altijd en laat je niet in de steek, terwijl je hoofd / hersenen steeds verhalen maken en gelijk welke kant kunnen opgaan. In mijn vorige relatie voelde ik heel goed dat Jens en ik wel op dezelfde trein zaten, maar Jens zat in Brugge, terwijl ik in Oostende zat. En er is niks mis met Brugge of Oostende, maar als het verschil te groot wordt dan dien je er conclusies uit te trekken en er iets aan te doen of uit elkaar gaan. Blijven dobberen heeft geen zin, want je maakt jezelf alleen maar ongelukkiger. Ook hierbij is het de kunst om je partner liefdevol los te laten en hem/haar alle geluk toe te wensen in zijn/haar verdere leven. Dat doe ik nu ook met Jens. Ondanks mijn pijn en verdriet wat ik in mijn relatie heb meegemaakt, wens ik hem wel het allerbeste.

Amai, sterk Anneleen. Dat moet niet gemakkelijk zijn om op die manier iemand los te laten die je graag hebt gezien?

Absoluut niet, maar je leert hier wel heel veel uit. Ik heb veel mensen op een andere manier leren kennen. Ik heb mezelf nog beter leren kennen. Ik heb in die korte tijd nieuwe vriendschappen opgebouwd, ik ben vriendschappen verloren of vriendschappen verwaterden omdat ze geen partij wouden kiezen. Ook dit is voor mij een emotioneel gegeven. Te sterk zijn wekt bij velen ook weerstand op. Slachtoffers wekken meer compassie op dan individuen die hun verantwoordelijkheid opnemen en kiezen hoe ze omgaan met hetgeen wat hen overkomt. En toch ben ik heel trots op mijn aanpak, op wie ik ben en wat ik doe. In dit interview zitten heel wat boodschappen verwerkt voor de aandachtige lezer. Ik geloof dat dit voor iedereen nuttig kan zijn.

Waar ben je trots op, Anneleen? 

Ik ben vooral trots op mezelf. Trots op hoe ik dit parcours afleg en mijn eigen hartstocht volg. Ik toon mijn kwetsbaarheid en laat mijn emoties toe. Met een lach en een traan ga ik met goesting door het leven en geniet ik van elk moment. Ik zorg voor de nodige zelfzorg en omring me met mensen die me energie geven. Mijn energierovers ban ik zoveel mogelijk uit mijn leven. Humor is voor mij zeer belangrijk en ik pas dit ook dagelijks toe. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Bovendien is het leven één groot feest, maar je moet zelf de slingers ophangen. Ik ben trots op mijn gretig enthousiasme en doorzettingsvermogen. Waar een wil is, is een weg en ik zal er komen. Daar ben ik trots van overtuigd. 

Anneleen, jij bent één brok aan positiviteit, maar wat doe je als het eens wat minder gaat?

Huilen en mijn emoties niet opkroppen. Ik laat ze de vrije loop en praat of schrijf er over. Ik bespreek mijn kwetsbaarheid met vrienden of mijn zus/ouders. Vervolgens zorg ik op die cruciale momenten voor de nodige zelfzorg en rust. Ik doe dan waar ik op dat moment nood aan heb. Een wandeling in de natuur, lachen of grappen verzinnen, een infraroodsessie, een warm bad/douche nemen, een goed boek lezen, vertoeven in de natuur, muziek luisteren, ... . Ik laat het vallen en opstaan toe en accepteer het als het eens wat minder gaat. Ik zet mezelf heel snel terug in vertrouwen en weet dat alles goedkomt. I TRUST myself.

Bedankt Anneleen voor je oprechte, waardevolle inbreng en kijk op de liefde.

Graag gedaan. 😊

Liefs,

Werd je getriggerd? Of is het twINTERVIEW herkenbaar voor jou?

Voel je vrij om een reactie op mijn 'twINTERVIEW' te plaatsen.